سخنرانی کوبنده‌ای که منجر به قیامی بزرگ شد
به گزارش نوید شاهد استان قم، 13، 14 و 15 خرداد هر سه از روزهای بسیار مهم تاریخ انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران است. بیداری مردم و حضور حوزه‌ی علمیه در این شهر موجب شده است که این شهر پایگاه بصیرت باشد.
شروع امری بزرگ در استقلال کشور
صبح روز سیزدهم خرداد 1342 امام خمینی «ره» با اعلام قبلی برای سخنرانی در مدرسه فیضیه قم حاضر شد و در سخنرانی خود به صراحت، شاه وقت را مورد انتقاد قرار داد.
امام خمینی پس از شرح رخداد کربلا، حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه در دوم فروردین سال 1342 را به واقعه کربلا تشبیه کرد که با شیون و گریه حاضران همراه شد.
در ادامه گزیده ای از سخنرانی امام را می خوانید...
در این سخنرانی با اشاره به این که شاه و اسرائیل، اساس گرفتاری های ملت هستند این گونه آمده است: «اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت دانشمند باشد؛ اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت قرآن باشد؛ اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت علمای دین باشند؛ اسرائیل نمی‌خواهد در این مملکت احکام اسلام باشد.»
اسرائیل به دست عمال سیاه خود، مدرسه را کوبید. ما را می‌کوبند؛ ملت را می کوبند. می‌خواهد اقتصاد شما را قبضه کند؛ می‌خواهد زراعت و تجارت شما را از بین ببرد؛ می‌خواهد در این مملکت، دارای ثروتی نباشد، ثروت‌ها را تصاحب کند به دست عمال خود.
این چیزهایی که مانع هستند، چیزهایی که سد راه هستند، این سدها را می شکند.»
سرانجام نیروهای حکومت پهلوی امام خمینی را شبانه دستگیر و به تهران بردند.
رژیم وقت چه کرد؟
سخنرانی امام، ارکان سلطنت شاه و رابطه‌اش با اسرائیل و بهائیت را نشانه گرفت. حرکت ها و تظاهرات خیابانی مردم در قم و تهران خود را به شکل دسته‌های عزاداری نشان داد. شاه دریافت که حرکت این امواج به دست امام است پس باید به حذف او بپردازد تا از پس اوضاع برآید.
مروری بر ایجاد نهضت پانزدهم خرداد
عاشورای سال ۴۲ و پانزده خرداد که دو روز بعد از عاشورا بود.
روز عاشورا، صبح روز پانزدهم خرداد، مردم قم و برخی از شهرها از دستگیری امام خمینی مطلع شده و دست به اعتراض زدند.
مردم قم در مدرسه‌ی فیضیه جمع شدند، فریاد امام را شنیدند و جان خود را را لبریز کردند.
آنان که خبر دستگیری امام بزرگوار را شنیده و خشمگین بودند، مجددا در صحن مطهر حرم حضرت معصومه سلام الله اجتماع کردند؛ بازاریان نیز با تعطیلی بازار و تجمّع در مساجد و یا با پیوستن به تظاهرکنندگان، اعتراض صریح خود را اعلام کردند
قم و تهران و دیگر شهرها به خیابان‌ها ریختند و قیام پانزده خرداد شکل گرفت.
این حرکت عظیم آن ها موجب شد که نهضت روحانیت به رهبری امام خمینی در حصار حوزه محبوس و محصور نماند؛ بیاید وارد جامعه شود. پیشرو این کار، قمی‌ها بودند و این کار بزرگ را انجام دادند.
شهادت مردم
تظاهرات در آن روز و دو روز بعد نیز ادامه پیدا کرد و هزاران نفر از مردم کشته و مجروح شدند. فجیع‌ترین حادثه، شهادت دهقانان کفن پوش ورامینی بود که در پشتیبانی از امام راهی تهران شده بودند. مأموران نظامی در سرپل باقرآباد با آنها روبرو شده و با سلاح‌های سنگین مردم را قتل عام کردند.
نتایج قیام 15 خرداد
به طور کلی، قیام اسلامی و فراگیر مردم ایران در پانزدهم خرداد 1342، باعث افزایش آگاهی سیاسی مردم و حضور بیشتر آنها در صحنه شد و با تثبیت رهبری امام خمینی«ره»، گروه های سیاسی غیرمذهبی به حاشیه رانده شدند. امام خمینی«ره» با بهره گیری از تجارب گذشته و با ارائه نظریه «ولایت فقیه» که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شالوده قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران شد، نظام سیاسی جایگزین حکومت سلطنتی را تبیین کرد.
تشدید دیکتاتوری و افزایش خفقان طی یک دوره ده ساله «از سال 1332 تا 1342»، مردم را تا حدودی نسبت به ماهیت واقعی و ظلم و ستم حکومت پهلوی آگاه کرده بود.
محکومیت شهادت مردم در این واقعه
حوزه های علمیه نجف، کربلا و کاظمین به حمایت از امام خمینی، تلگراف هایی به سران کشورهای اسلامی و سازمان های بین المللی مخابره و کشتار پانزدهم خرداد رژیم را به شدت محکوم کردند. تمام این اتفاق ها در حالی صورت می پذیرفت که در مطبوعات کشور هیچ خبری از حقایق و وقایع منعکس نمی شد.
انتهای پیام/
