شهدای سمنان - صفحه 9

بیست و هفتم خرداد 1362، در دهلران توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به کتف، شهید شد. مزار او در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.

سکوت کرد وتا آخر هم ادامه داد . همیشه ی دهه ی محرم خودش ومیرسوند ویه بار هم نگفت ، این کار ونمیکنم . هرکاری بهش می گفتم ، انجام می داد . یه بار هم به من نگفت ، نه . وقتی میخواست کاری برامون انجام بده ، به اندازه چهار تا کارگر کار می کرد .

خدايا! مرا ياري ده كه سخنم از عملم فراتر نرود و عملم خالص براي رضاي تو باشد!

ابرقدرت ها با تمام قدرتشان می خواهند انقلاب اسلامی و مسلمین را سرکوب کنند. تا آخرین قطره خونمان می جنگیم و براي اسلام و قرآن جانمان را فدا می کنیم. باید آنجا بگوییم ملتی که شهادت دارد اسارت ندارد. تا کی صبر کنم و شاهد جنایات آمریکا باشیم.

تا پایان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و دوم دی 1365، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

از مسئولین تقاضاي عاجزانه دارم، قدر مملکت و جوا نها را بدانند. اگر شما مسئولین با مفاسد اجتماعی مبارزه جدي و خدایی نکنید، ما در فرداي قیامت، جلوي شما را خواهیم گرفت دفاع از خاك و ملت، براي هر مرد غیرتمند واجب است.

همسر شهید «علی طاهریان» نقل می‌کند: «هربار از سفر بر می‌گشت، سوغاتی‌اش کتاب بود. می‌گفت: کتاب غذای روحه. فقط که نباید به جسم‌مون برسیم.»

به مناسبت چهلمين روز تشييع و تدفين شهيد والامقام قدرت الله طحانيان، مراسمي از سوي خانواده معظم شهيدان طحانيان فردا پنجشنبه از ساعت ۱۸ لغايت ۱۹ در گلزار شهداي امامزاده يحيي و بر سر مزار مطهر شهيد برگزار خواهد شد

اي خدايي كه عقلها قابليت دركت را ندارد و دلها گنجايشت را ندارد معبودا عزم سفر به سويت را كرده ام!

خدایا، بارها از تو تقاضا کردم که من را در بستر نمیرانی و مرگم را شهادت در راه خود قرار دهی.یک چیز است که از جان نیز عزیزتر و ارزش آن بیشتر است و آن اسلام است.مال و زندگی خوب است، تا وقتی که به جان آسیبی وارد نکند. از شما می خواهم که تقواي الهی را پیشۀ خود سازید.

بلند شد نماز بخواند. دید همه نشسته اند و کسی از جا بلند نمی شود. از همه مهمانها خواست که آماده شوند برای نماز جماعت. همه هاج و واج به هم نگاه می کردند. نماز جماعت در مجلس عروسی؟ عجیب بود. سابقه نداشت

ضمانتم آن است كه به كاري كه نزد تو زشت و نكوهيده است رجوع ننمايم! پيمانم آن است كه از همه معاصي تو همواره دوري گزينم.!

از زمان حداكثر استفاده را در اين زمان بكنيد، چون در اين زمان با چنين رهبر و مردمي كه از تمام مال و جان و فرزند و عيال خود گذشته‌اند از تمام هم‌شهريانم مي‌خواهم كه از ولايت فقيه، دوري نكنيد و يار و ياور امام باشيد و هركسي از من خوبي كه نه، اگر بدي ديده، به خوبي و بزرگي خودتان مرا ببخشيد و از ياري دادن به رزمندگان كوتاهي نكنيد

جایگاه حسینیه و مسجد به جای خودش اما بدنهامون باید به خاک عادت کنه. شاید... شاید این طوری بیشتر مواظب کارهامون باشیم

سردار رشید حاج حسن شاطری اسلام 24 بهمن ماه 1391 و در مسیر دمشق به بیروت به منظور انجام کارهای ستاد بازسازی، به دست حامیان و مزدوران رژیم صهیونیستی به شهادت رسید و مزد صرف عمر خود در عرصه جهاد را با نوشیدن شربت شهادت گرفت

مامی بستگان دور و نزدیکمان، برای وداع آخر با پیکر پاک برادر شهیدم به گلزار شهدای شهرمان فردوس رضا رفته بودند. پاییز 61 بود. هوای سردی می وزید. من دیرتر به محل رسیدم. همه اعضای فامیل در حال رسیدن به محل تشییع جنازه بودند. با سرعت خودم را به تابوت رساندم. در همین حال دایی ام (شهید قصابزاده) جلویم آمد و مانع رفتنم شد گفت: پلاستیک جنازه حسین را بسته اند، برگرد. موقعی که خواستند او را دفن کنند خودم شما را به زیارت شهید حسین می برم تا برای آخرین بار او را ببینی. قبول کردم و به طرف ماشینی که خودشان رانندگی ان را برعهده داشتند رفتیم. در ماشین گفت: صدیقه جان تو دیگر زینب شده ای. باید صبر داشته باشی. مادرت را دلداری دهی و پشتیبانش باشی. اگر می توانی مطلبی بنویس و امروز آن را در مراسم تشییع پیکر حسین بخوان

آن‌سال‌ها شب‌نشینی رفتن رسم بود؛ مخصوصاً زمستان‌ها. تا دیروقت هم طول می‌‌کشید. علی پنج شش ساله بود. او روي کول من بود و رضا روي کول بابا. زمین پوشیده از برف و یخ‌زده بود. باد سردی می‌‌وزید. برای همین یک کت انداخته بودم روی سرش. چند قدم که از خانه‌ي عمه دور شدیم، گفت:«آبجی خسته شدی!». - عیب نداره! راحت باش سرت رو بگذار روي دوشم! - ای‌کاش خونه‌ي ما همین بغل بود. دلم برات می‌‌سوزه. داری هِن هِن می‌‌کنی

خدايا! چند وقتي است كه در دلم حال و هواي ديگري دارم و مي خواهم به جايي رجعت كنم كه جاي حقيقي من است و از دنياي تنگ و زودگذر جدا شوم و به جايي بروم كه عزيزان اسلام رفته اند. حال كه اين چنين است ديگر اين روح سركش و طغيانگر اجازه نمي دهد در اين دنياي پر از معصيت و گناه بمانم!

قسم به خون پاکت حسین(ع) راهت را ادامه خواهیم داد.به یاري خداوند مهربان ابتدا کربلا و سپس قدس را آزاد خواهیم کرد. حسین جان، اسلام با شهادت تو زنده ماند. اسلام را انشاءالله به جهان صادر خواهیم کرد.

نظرات و رفتار یکدیگر را قبول و ارتباط دوستانه محکمی داشتیم، احتراممان هم سر جایش بود. چون خودش هم مثل پدرش اهل مسجد و نماز جمعه بود.