شهید محمدعلی ولی محمد: تا صف شكنان صف دعا مي بستند/پيمان عروج با خدا مي بستند

به نام ايزد منان به نام او كه زمين و زمان را بيآفريد با تمامي موجودات، به نام او كه جهان در تحت امر اوست، به نام او كه رحمت است و رحيم است و نسبت به تمامي بندگان و رحيم نسبت به مؤمنان. به نام او كه غفّار است غفور، به نام او كه نامش آرامبخش قلوب است و او كه ستّارالعيوب است و اگر نمي­بود ستّارالعيوب ما چه ها مي­كرديم و به نام او كه عادل است و فاضل است امّا فضل او به عدلش فزوني دارد. (واي خداي مهربان تو را به حقّ مقرّبين درگاهت قسمت مي­دهيم كه بر ما با فضلت رفتار نما نه با عدلت). با نام او كه معبود عابدان است و معشوق عاشقان.

به نام او كه به اميّد وصالش شهيدان جان فدا كردند و به نام او كه دستگير مظلومان است و واگذارندة ظالمين به نام حقّ و بر تمامي پيامبران الهي از حضرت آدم(ع) تا حضرت خاتم(ص) و با سلام به فاطمة زهرا(س) بي­بي دو عالم و شفيع روز جزا و با درود بر 12 امام بر حقّ و جانشينان رسول اكرم از حضرت علي(ع) تا حضرت صاحب(عج) و با سلام بر نايب بر حقّ مهدي امام امت خميني كبير و با درود بر شهيدان راه حقّ و آزادي و با سلام بر رزم آوران حقيقي جبهه­هاي نبرد حقّ عليه باطل و با درود بر امّت شهيدپرور و قهرمان­پرور ايران اسلامي و با سلام بر تمامي امّت مستضعف جهان وصيّت نامة خويش را آغاز مي­نمايم.

خداوندا! تو را سپاس مي­گويم كه بر ما منّت گذاردي و ما را از امّت رسول خاتم(ص) قرار دادي و بر ما منّت گذاردي و ما را در اين دوران آفريدي.

خداوندا! تو را شكر مي­گوييم كه ما را لياقت دادي تا در اين به عجب جايي است اينجا كه هر دو بوي عطر شهيدي و هر لحظه نسيمي چون نسيم بهشتي مي­وزد. خداوندا! از تو مي­خواهيم كه لياقت عبادت و در آخر عمر لياقت شهادت را به ما بدهي كه چه نيكو جايي است آنجا گويند بهشتيان صف كشيده­اند و صف به صف آراسته­اند و نغمه برآورند كه ياران حسين(ع) مي­آيند. پس خداوندا يك چنين لياقتی به ما بده.

خداوندا حاضريم عمرمان تمامي بگيريد و بر عمر رهبرمان بيفزايي چون كه او هادي مستضعفان است و زمينه­ساز حكومت جهاني بقيت­الله. (صحبت­ها زياد است امّا جايي نيست) بر شما باد اطاعت از علي(ع) و يازده فرزندش – بر شما باد پيروي از خط سرخ شهادت بر شما باد عبادت پروردگار – والسلام.

(و من الله التوفيق)

تا صف­شكنان صف دعا مي­بستند                     پيمان عروج با خدا مي­بستند

ديدم كه ز شب حمله به اميّد وصال                  بر دست و پاي خود حنا مي­بستند

خواهرم،

امشب كه با مادر خويش اندكي دست در آغوش كنم

دامنش پر كنم از شبنم اشك­ تا كه اين درد فراموش كنم

مادرم،

ياد دارم كه به من مي­گفتي                  آيد آن روز كه داماد شوي

پس سزا باشد اگر شاد شوي                امشب اي مادر من شاد بخواب

پسرت شاد رود حجله دگر                 حجله­اش تير و عروسش خون است

       مادر بهتر از اين چيست دگر       

* * *

در مسلخ عشق جز نكو را نكشند

روبه صفتان زشت­خو را نكشند

گر عاشق صادقي ز مردن مهراس

مدار بود هر آن كه او را نكشند